Berend Keehnen vertrekt met trots bij de WOS: “Van cao-club naar stevige kracht in de sportsector: we hebben de WOS echt op de kaart gezet.”
Vanuit de collegebanken het communicatievak in, midden in de sport. Op zoek naar een baan om sport en communicatie te combineren. Om te leren, ontwikkelen en ontdekken. En vooral om stappen te zetten. Nou, dat is gelukt. Na drie jaar WOS is het tijd voor een nieuwe stap. Hoog tijd dus om terug te blikken.
Het voelt toch een beetje als ‘Wij van WC-eend’.. Of in dit geval: ‘Ik van WC-eend’. Wie ons een beetje kent, weet dat we bij de WOS één communicatieadviseur hebben. Laat dat nou ook degene zijn die vertrekt… én dit stuk schrijft. Gelukkig kijken de collega’s streng doch rechtvaardig mee (zo zijn de rollen eens omgedraaid). Tijd om terug te blikken op een waanzinnige baan waarin we in drie jaar flinke stappen hebben gezet.

Een betere eerste functie bestaat er niet
Een hele zomer lang ververste ik mijn browser met zestien tabbladen, allemaal met vacaturesites voor organisaties en omgevingen waar ik mij wel zag werken. Een enthousiaste brief en twee gesprekken volgden, en zo zat ik op 1 september 2022 opeens achter mijn gloednieuwe bureau. Ik startte vol energie met natuurlijk het naïeve idee de sportsector wel te kennen. Man, ik heb soms het gevoel dat ik nog steeds aan het inwerken ben…
De sport is een prachtige en volwassen sector om in te werken. Het heeft mij verbaasd hoe weinig ‘buitenstaanders’ weten van al die duizenden professionals die de mazzel hebben om van sport hun kantoorbaan te maken. Al die organisaties, van de koepels en bonden tot de sportservices, wat mogen we trots zijn op ons werkveld.

Als onderdeel van het WOS-team had ik ook het geluk om direct in het hart van de sector te mogen werken. Door het dagelijks contact met de achterban leer je heel snel en heel veel. Ik heb altijd geprobeerd om die kansen te grijpen, te leren hoe de sector werkt en vooral met elkaar op te trekken. Niet alleen omdat er in de sport zoveel gezellige mensen werken en we een potje padel niet schuwen, maar ook omdat we allemaal aan hetzelfde doel werken.
We mogen soms wel eens wat trotser zijn
Want ja, hoe mooi is het dat iedereen werkt aan het in beweging brengen van Nederland! Er wordt heel veel gepraat over hoe versnipperd we zouden zijn, over al die diverse organisaties en initiatieven. En ja, er zijn veel organisaties. En ja, soms werken we langs elkaar heen. Het zal zo nu en dan sport-eigen zijn, de wil om te winnen, je eigen koers te varen, de beste of snelste te willen zijn.
Maar, en dat vind ik echt, we mogen best eens wat meer praten over wat we allemaal samen doen. Hoe we in het mooie deWeerelt van Sport elkaar voor van alles en nog wat weten te vinden en bijvoorbeeld rondom HR samenwerken, collega’s bij Sportcluster Veenendaal voor meerdere bonden werken en we binnen de Politieke Werkgroep Sport onze politieke acties mét elkaar waanzinnig hebben versterkt.
Als ik met vrienden uit hele andere sectoren praat, weten ze écht niet wat ze horen als ik het werken in de sport de hemel in prijs. Natuurlijk met overdreven veel enthousiasme (zoals altijd), maar wel met de feiten. Binnenkomen en gaan wanneer het jou uitkomt, omdat we werken op vertrouwen. De vrijheid die ik krijg om te bouwen aan Jong Oranje Young Professionals. Sporten onder werktijd. De vrijheid om je uren zelf in te delen. Werken in de sport is zo slecht nog niet. Het gras is niet altijd groener bij de buren.
Kan het nog meer en beter? Natuurlijk. We zouden niet in de sport werken als we niet altijd naar het hoogst haalbare streefden. Maar als je in de sport werkt mag je, nee, moet je, trots zijn op de omgeving waarin je werkt. Op je sportcollega’s die Nederland in beweging brengen. Op je fantastische arbeidsvoorwaarden en de vrijheid die je hebt. Dat ga ik allemaal absoluut missen.
Wat een mooi team, wat een mooie stappen

Over missen gesproken (ik heb weleens betere bruggetjes geschreven)… Drie jaar lang, elke dag, is het genieten geweest om onderdeel van de WOS te zijn. We lachen er op los (sorry aan de buren in deWeerelt), werken hard en vullen elkaar perfect aan. Het team is zo’n perfecte samenstelling van karakters, kennis en plezier, dat beschouw ik echt als een unicum.
We zijn ook gewoon ontzettend gegroeid als organisatie en team. Toen onze Raad van Toezicht voorzitter Klaas Tigelaar eind 2024 in zijn artikel schreef dat we “niet meer die suffe cao-club” zijn, sloeg hij voor mij de spijker op z’n kop. Het omschrijft precies hoe we de afgelopen jaren onze rol hebben uitgebreid én hoe ik onze communicatie wilde versterken.
Niet zomaar communiceren, maar onze achterban ‘fan’ maken van ons ‘merk’. Hoe? Met inhoudelijk sterke artikelen, altijd mogelijkheid tot persoonlijk contact en een continue stroom aan relevante informatie. Een gratis leestip voor de marketingcommunicatie-liefhebbers (want leren stopt niet na je opleiding): The Human Brand van Chris Malone. Professioneel, toegankelijk en persoonlijk, zo wilden we als WOS overkomen.
Dat hebben we ook online proberen uit te stralen. Met veel meer foto- en videografie (dank aan de buren van Yellow Jersey), een gigantische groei op LinkedIn, de geliefde HR-nieuwsbrief en talloze inhoudelijke updates rond wet- en regelgeving, de cao en werkgeversondersteuning. We doen meer, zijn sterker en zijn heel goed zichtbaar. Voor onze leden én daarbuiten.
Dat geldt net zo goed voor Werken in de Sport en onze public affairs activiteiten. Werken in de Sport nadert na slechts één jaar de 500.000 weergaven en is regelmatig de plek waar sportorganisaties hun nieuwe collega’s vinden. Nog genoeg werk te verrichten, maar nu al iets om trots op te zijn. En ook richting de politiek zijn we een stuk zichtbaarder. Hoe leuk om die rol vanaf dag één zelf vorm te geven. Van zeer minimale politieke betrokkenheid tot een proactieve politieke speler waar ook de sector steeds meer van verwacht.
Tot slot (en nu voor het echie)
Na drie jaar begin ik in september aan iets nieuws en man, wat heb ik er zin in! Als PR-adviseur bij Newslab niet meer in onze prachtige sector, maar met andere waanzinnige merken met her en der nog een (hele, hele leuke) link met de sport. Ook zo’n omgeving waar ik mij sinds het eerste contact helemaal op mijn plek voel. Met een fantastisch nieuw team (ja echt, ook daar werken verschrikkelijk leuke mensen), hele leuke opdrachten en vooral weer ontzettend veel kansen om te groeien.
Oh ja, heb je de vacature voor mijn functie gezien? Nou, dan was je niet de enige! Ik wist dat ik een leuke functie had (uuh, ik bedoel heb), maar dit verraste mij ook. Uit al het enthousiasme is ook een hele goede nieuwe communicatieadviseur gekomen, die per september het stokje van mij overneemt. Hij (dat verklappen we dan maar vast) heeft genoeg te doen en te verbeteren, maar het fundament staat sterk. Hopelijk is hij net zo gelukkig in dit wereldje als ik. Want werken in de sport blijft het mooiste wat er is!
15 augustus is mijn laatste dag. Tot die tijd gewoon bereikbaar via b.keehnen@sportwerkgever.nl!